Dag van de Arbeid 2025: deze films zetten de werkende mens in de hoofdrol

Van fabriek tot wolkenkrabber, van staking tot burn-out: op 1 mei viert de cinema het werk in al zijn vormen. Ontdek deze meeslepende films waarin werk geen decor is, maar het echte onderwerp.

Op 1 mei, de Internationale Dag van de Arbeid, blikt de cinema terug op wat werken écht betekent. Of het nu gaat om fabrieksarbeid, kantoorbanen, onzichtbaar schoonmaakwerk of meedogenloze financiële werelden, de films in deze selectie geven een krachtig, vaak emotioneel of satirisch beeld van onze werkende levens. Sommigen zijn klassiekers, anderen recentere producties, maar allemaal zetten ze de werkende mens op de voorgrond.

De onmiskenbare klassieker blijft Modern Times (1936) van Charlie Chaplin. In deze tijdloze satire zien we hoe de mens verdrinkt in het ritme van machines en efficiëntie. Chaplin laat ons lachen en nadenken tegelijk. In dezelfde lijn biedt Ressources humaines (1999) van Laurent Cantet een scherp beeld van generatieconflicten binnen de werkvloer, wanneer een stagiair geconfronteerd wordt met de ontslagen van zijn collega’s – waaronder zijn eigen vader.

Meer recent brengt La Loi du marché (2015), met een intense Vincent Lindon, een schrijnend beeld van morele dilemma’s bij economische nood. In Petites mains (2024) volgen we kamermeisjes die hun rechten opeisen in een hartverwarmende en geëngageerde komedie. L’Histoire de Souleymane (2024), viervoudig bekroond op de Césars, werpt een indringende blik op het leven van een jonge, ongedocumenteerde koerier in Parijs. Zijn strijd en onzekerheid worden voelbaar in elk frame.

Aan de andere kant van het spectrum laat The Wolf of Wall Street (2013) zien hoe succes kan ontsporen. Leonardo DiCaprio speelt een roekeloze beursmakelaar in deze explosieve satire van Martin Scorsese. Een verhaal over hebzucht, macht en moreel verval. Tot slot is er L’Établi (2023), gebaseerd op het autobiografische boek van Robert Linhart. Een intellectueel gaat undercover werken in een fabriek na Mei ‘68, wat leidt tot een krachtig verslag van de arbeidersstrijd.

Deze films tonen dat werk niet alleen ons inkomen bepaalt, maar ook ons zelfbeeld, onze grenzen en ons verzet. Op 1 mei nodigen ze ons uit om na te denken over solidariteit, waardigheid en het recht op erkenning – op het scherm én daarbuiten.